05 April 2006
انسان زیباست وقتی عصیان میکند,
وقتی زانو نمیزند...
تمام کلیشه های عصر حاضر, از مذهب و خدا گرفته تا علم و سیاست...
افسانه و حقیقت
همه رو باید به نقد گشید
بی چون و چرا ,...
دارم فکر میکنم که هیچکس , هیچ جا..نمیتونه مقدس باشه..
تابو ها رو باید شکست که هر چی بدبختی میکشیم از همین تابوهاست...
دیوار ضخیمی با نام مذهب, با حصار های بی نفوذی به نام تعصب...
قصدم حمله نیست...
سلاحی برای حمله ندارم
دلیلی برای حمله ندارم
ولی در برابرش زانو نمیزنم
سر فرود نمی ارم ..واین خود یعنی حمله به مقدسات...
هر وقت جرات این رو داشتی که شک کنی...
بدون داری انسان میشی..
شک کن..
عصیان کن...
علیه خودت
علیه تصوراتت
شک کن...
شاید شکی که سر آغاز یقین باشه
و شاید شکی که سر آغاز رهایی باشه
هر دو زیبا هستند..انسان زیباست وقتی عصیان میکند
DAILY
FRIENDS